Ginekologia

Leczenie nietrzymanie moczu

Na całym świecie milionów ludzi dotyka wstydliwa przypadłość jaką jest nietrzymanie moczu. Cena tej choroby jest wysoka: stygmatyzacja i obniżenie jakości życia. Ten problem to nietrzymanie moczu i dotyczy zwłaszcza kobiet, jednak jest też spotykany wśród mężczyzn.

Zdarza się, że pacjenci skarżą się na popuszczaniu moczu przy normalnych, codziennych czynnościach, wymagających nieco więcej siły. Może to być kichnięcie, kaszlnięcie lub wysiłek fizyczny. Dolegliwość ta może oznaczać wysiłkowe nietrzymanie moczu. Na całym świecie miliony ludzi, zwłaszcza kobiety, dotyka ta należąca do krępujących przypadłość.

Czym jest nietrzymanie moczu?

Nietrzymaniem moczu (NTM) nazywamy niezamierzone oddawanie moczu. Może ono mieć różne podłoże. W wysiłkowym nietrzymaniu moczu mocz wycieka w chwilach, gdy pęcherz jest pod ciśnieniem. Czasem wystarczy szczery śmiech, kaszlnięcie czy kichnięcie. Przyczyną wysiłkowego nietrzymania moczu jest zwykle osłabienie tkanki lub uszkodzenie mięśni dna miednicy czy zwieracza cewki moczowej.
Nietrzymanie moczu z parcia charakteryzuje się problemem z wyciekami w momencie czucia nagłej, intensywnej potrzeby oddawania moczu. Jest zwykle wynikiem nadczynności mięśni wypieracza, które kontrolują zmiany ciśnienia w pęcherzu.
Całkowite nietrzymanie moczu powoduje brak kontroli nad oddawaniem moczu i może być spowodowane problemem z pęcherzem od urodzenia, urazem kręgosłupa lub inną złożoną jednostką chorobową.

Nie usówać

Nietrzymanie moczu to przypadłość o różnorakim podłożu, dlatego mając symptomy tej choroby warto udać się na konsultację do urologa (w przypadku kobiet ginekologa). Zbierze on dokładny wywiad i być może zleci wykonanie dodatkowych badań. Lekarze mogą również zasugerować prowadzenie dziennika, w którym pacjent zapisuje, ile płynów pije i jak często oddaje mocz. Sposób leczenia nietrzymania moczu zawsze jest dobierany adekwatnie do przyczyny powstania problemu.

Przyczyny nietrzymania moczu:

  • leki, na przykład moczopędne, mogące zwiększyć ryzyko nietrzymania moczu;
  • infekcje układu moczowego;
  • choroby układu nerwowego;
  • osłabienie mięśni dna miednicy;
  • przetoka pęcherzowo – pochwowa;
  • przerost prostaty;
  • stan po zabiegach operacyjnych.

 

Ryzyko występowanie nietrzymania moczu zwiększa:

  • otyłość;
  • historia medyczna rodziny;
  • cukrzyca;
  • wiek (choć nie jest nieuniknioną częścią starzenia się).

Nietrzymanie moczu jest nie tylko zaburzeniem funkcji biologicznej. Stanowi źródło stanów zapalnych miejsc intymnych, zwłaszcza u kobiet, ale też przyczynia się do wycofywania się z aktywnego życia, także seksualnego. W przypadku nietrzymania moczu, tak jak większości chorób, upływ czasu działa na niekorzyść pacjenta. Cena za opieszałość to dłuższa i bardziej skomplikowana procedura lecznicza.

Zwykle lekarz rozpoczyna leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu za pomocą metody behawioralnej, w skład której wchodzą:

  • fizjoterapia i rehabilitacja wzmacniająca mięśnie dna miednicy i zwieraczy
  • zarządzanie płynami i dietą prowadząca do zmian ilości przyjmowanych płynów w ciągu dnia, a także unikanie typowych czynników drażniących i moczopędnych
  • zdrowe zmiany stylu życia m. in. utrata nadwagi i rzucenie palenia (co prowadzi do przewlekłego kaszlu)

Jeśli metody behawioralne, szczególnie rehabilitacja, nie pomogły, pozostają metody chirurgiczne i laserem takie jak:

  • zabieg laserowego leczenia nietrzymania moczu (dotyczy kobiet)
  • leczenie łagodnego przerostu prostaty – zabiegi chirurgiczne i laserowe (dotyczy mężczyzn)
  • zabiegi chirurgiczne w obrębie pochwy u kobiet (plastyka pochwy)
  • zabiegi naprawcze w przepuklinie pęcherzowo – pochwowej


Decyzję, jaki zabieg będzie odpowiedni, podejmuje lekarz po dokładnym wywiadzie z pacjentem oraz przeprowadzonych badaniach potwierdzających postawioną diagnozę i podłoże nietrzymania moczu.

Laserowe leczenie nietrzymania moczu jest jednym z najbardziej nowatorskich sposobów leczenia pacjenta z tym schorzeniem. U kobiet istnieje możliwość naświetlania pochwy, która sąsiaduje bezpośrednio z pęcherzem moczowym. Za pomocą skanera wprowadzonego do pochwy stymuluje się tkanki do regeneracji. Zabieg wykonuje się w serii co 6 tygodni. Mężczyznom cierpiącym z powodu nietrzymania moczu spowodowanego przerostem prostaty dedykowane są metody laserowego leczenie łagodnego przerostu stercza.

Zabiegi laserowe dopochwowe są z powodzeniem stosowane na całym świecie i stopniowo stają się coraz częstsze w leczeniu nietrzymania moczu. Co zaskakujące, laser nie powoduje żadnego bólu u pacjenta. Zabieg trwa około dwudziestu minut. Leczenie zazwyczaj składa się z trzech zabiegów w odstępie kilku tygodni i zwykle wymagane są zabiegi podtrzymujące. Zabiegi te mogą być wykonywane u osób w każdym wieku.